به گزارش خبرنگار مهر، در این گزارش و از زبان یکی از پژوهشگران شهر مهردشت بخش بهمن ابرکوه که به همراه چند تن از دوستان خود و دانشجویان رشته های مرتبط با گردشگری، گروهی را برای ثبت تاریخ شفاهی شهر مهردشت تشکیل داده اند، به واگویی برخی از این رسوم در شهر مهردشت پرداخته ایم.
شهر مهردشت که مرکز بخش بهمن ابرکوه شناخته می شود در فاصله 15 کیلومتری مرکز شهرستان قرار دارد.
کاشت سبزه از یک ماه قبل آغاز می شد/ همیاری ارمغان نوروز
حمیدرضا رستگار پناه در گفتگو با خبرنگار مهر اظهار داشت: در قدیم مراسم عید نوروز به این صورت بود که یک ماه مانده به سال تحویل، افراد در ظروف مخصوصی سبزه می کاشتند تا در روز عید، در سفره عید بگذارند.
چند روز مانده به روز عید، افراد خانواده در شستشوی خانه (خانه تکانی) به یکدیگر کمک می کردند، وسایلی همچون ظروف درون خانه مانند قابلمه، بشقاب، کاسه، فنجان و ... را با کمک یکدیگر تمیز می کردند تا در سال نوبا با چهره ای آراسته و تمیز سال را تحویل کنند.
بر خلاف این روزها که قالیشویی ها روزهای پرکاری را می گذرانند، در زمانهای نه چندان دور، همسایه ها قالی و فرش هایی را که در یک سال از آن استفاده کرده بودند با کمک یکدیگر می شستند.
بعد از تمام شدن نظافت، نوبت به کارهای دیگر می رسید. تخم مرغ هایی را از چند روز قبل از عید از مرغ های خانگی خود جمع و نگهداری کرده بودند درون ظرفی که از آب و رنگ است و بر روی شعله می گذاشتند و بعد از رنگ شدن، آنها را از روی شعله برمی داشتند و درون ظرفی زیبا می گذاشتند و در روز عید، آنها را به عنوان عیدی به بچه ها مي دادند.
روز قبل از عید هم خانم های محله یا به تنهایی یا با کمک یکدیگر کلوچه و شیرینی های محلی تهیه می کردند تا در روز عید از آنها برای پذیرایی از مهمانان استفاده کنند.
لحظه سال تحویل نو در کنار بزرگترها سپری می شد
در روز عید سفره های سنتی میزبان آیینه، شمعدان، شمع، قرآن، سبزه، سماق، سمنو، سکه، سرکه، ساعت یا سیاه دانه و گل سمبل بود و شیرینی های دست پخت خانم ها نیز در این میان خودنمایی می کرد.
در روز عید بسیاری از افراد این روز و زمان تحویل سال را در خانه بزرگترها به سر می بردند و با کمک یکدیگر سفره هفت سین را می چیدند.
کودکانی که تخم مرغ رنگی هدیه می گرفتند
در روز عید کوچکترها به عید دیدنی بزرگترها می روند و بزرگترها در قدیم تخم مرغ های رنگ شده را به عنوان عیدی به کوچکترها می دادند.
بزرگترهای فامیل نیز از خانه بیرون نمی روند تا کوچکترها به عید دیدنی آنها بروند.
بزرگترها در زمانهای قدیم به کوچکترهایی که تازه ازدواج کرده بودند، هدیههای نقدی یا غیر نقدی می دادند.
اولین شنبه سال نو در دل طبیعت سپری می شد
اولین شنبه سال در سال های نه چندان دور همراه با شور و هیجان بود.
در اولین شنبه سال نو خانوادهها با تدارک دیدن نهار و شام، به دل طبیعت میرفتند و با هوای پاک و سرسبزی زمین این روز را در کنار یکدیگر سپری می کردند که این رسم کم کم در حال فراموشی است.
سیزده نوروز روز"سیزده به در چهارده به تو"
روز قبل از سیزده نوروز، خانم های فامیل با کمک همدیگر برای تدارکات این روز تقسیم وظایف می کنند مثلا فردی پختن غذاها را بر عهده می گرفت و دیگری مسئولیت آوردن ظروف را می پذیرفت.
در این روزهمه وسایل آ ماده را همراه خود یا با وسیله هایی مانند الاغ یا اسب به جای مورد نظر می بردند و این روز را با هزار خوشی سپری می کردند.
در این روز افرادی که در سال قبل عروس گرفته بودند، عروس و خانواده وی را به همراه خود به سیزدهگردی می بردند و هدایایی نیز به عروس می دادند.
نوروز فصل دوستی است
نوروز فصل دوستی های مهر انگیز است که باید قدر دانسته شود.
همدلی و یکرنگی در این ایام نمودی بارز دارد که اغلب ما آرزو می کنیم که ایکاش در تمامی ایام سال نیز این گونه بود.
به تحقق رسیدن این آرزو کار مشکلی نیست، کافی دیدگان خود را بشوییم و دنیا را با نگاهی دیگر ببینیم. نگاهی سرشار از مهر، محبت و يكرنگي.
نظر شما